Behind the curtains

To all the things they have never thold you before

Het duurt niet lang meer voor ik vertrek. De keus om dit te doen was snel gemaakt. Binnen een week was het rond en stond het gepland. Het leek veilig en ergens ook wel slim, zo kon ik er minder over na denken en het gewoon doen. In het veelzijdige werk wat ik doen als kapster, visagist, cupping specialist en reiki master ontmoet en spreek ik veel mensen. Je kunt je voorstellen dat daar zeker mensen tussen zitten die dit al eens gedaan hebben. Ook heb ik in het verleden vrienden gehad die de keus maakte te gaan reizen of emigreren. Het klonk als een droom maar vooral ook als iets super tofs waar je alleen maar enthousiasme over kan voelen. Je maakt het dan van een afstandje mee en ziet de mensen er naar toe groeien. Little did i know.

Vanaf het moment dat ik volmondig zonder enige twijfel ja zei op dit avontuur is het innerlijke process van start gegaan. Natuurlijk besefte ik mij dat het niet alleen maar rozengeur en manen schijn zou zijn. Toch ervaar ik het intenser dan ik had verwacht.

Ik ben een mensen mens, ik hecht mij ontzettend aan de mensen met wie ik een connectie heb of dit nou vrienden zijn of familie, i love them all as one. Ik doe dan ook maar al te graag alles voor ze wat ik kan doen. Er voor ze zijn, naar ze toe kunnen als ze mij nodig hebben. Alleen moet ik dat nu echt gaan los laten. Dat vind ik heel lastig.

Ik ben een HSP’er, Highly Sensitive Person, dit houd in dat ik heel gevoelig ben en dingen intens ervaar. Niet alleen emoties maar ook mijn zintuigen zijn gevoeliger. Wanneer ik een ruimte binnen stap kan ik al aanvoelen hoe de energie is maar ook wanneer ik met een persoon samen ben voel ik de emoties van die persoon. Je moet je voorstellen dat buiten de battle’s die ik zelf vecht ik dus ook voel hoe moeilijk de mensen om mij heen het er mee hebben. Ik kwets ze, doe ze misschien wel echt pijn en dat maakt me vaak verdrietig.

Niemand verteld je dat wanneer je voor jezelf kiest het niet makkelijk zal zijn. Sterker nog het doet ook heel vaak pijn omdat je anderen of jezelf in zoveel opzichten er ook mee kan kwetsen. Toch kies ik voor mezelf, een nieuw avontuur. Een klant zei mij 2 weken geleden ” het is zo dapper wat je gaat doen”. Eerder besefte ik mij dat niet echt, nu wel. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet al 1000 excuses heb verzonnen waarom het beter zou zijn als ik niet zou gaan. De kracht en het verlangen in mij vond dan ook weer de 1001 redenen om het wel te doen.

” It aint big enough if it doesn’t scare the hell out of you,

if it makes you nervous, i’ts probably worth it”

-Lily Meola-

Het liedje van Lily Meola zegt letterlijk precies hoe het is. Ik vind het dood eng maar het is echt een droom. We gaan het doen en er is altijd een weg terug. De keus was snel en makkelijk gemaakt. De weg daar naar toe daar in tegen is equal parts exciting and equal parts scary.

Buiten de emoties, besef je dat je, je koffer inpakt voor onbepaalde tijd. ERROR, wat neem je mee? wat heb ik nodig? laat ik nou ook net iemand zijn die over alles na denkt en wil na denken. Ik ben nog steeds aan het werk tussendoor wat heel lekker is voor de afleiding. Daarom heen probeer ik iedereen nog zo veel mogelijk te zien en tijd te spenderen. I’ts a lot, me hoofd is moe en aan het aftellen. Nog 1,5 week..

Tot snel zonnig en prachtig Curacao